O Stanisławie Marcinkiewiczu jest niewiele informacji w Internecie, dlatego postanowiłem o nim napisać. Około 1925 r. uczył on gry na cymbałach wileńskich swojego siostrzeńca a mojego dziadka Józefa Krupskiego. Obecnie jestem kontynuatorem rodzinnej tradycji.
Stanisław Marcinkiewicz urodził się w 1897 r. Wraz z żoną Marią, synem Józefem i córkami: Hanną, Heleną i Henryką mieszkali w Żeściunach na Wileńszczyźnie. Wieś liczyła dziesięć domów a prawie wszystkie zamieszkiwali Marcinkiewiczowie. Był zamożnym człowiekiem. Miał gospodarstwo, dużo ziemi i kawałek lasu. Ziemię odziedziczył po swoim ojcu Kazimierzu, a ten po swoim ojcu Janie.
 |
| Stanisław Marcinkiewicz, 28.07.1938 rok (fot. archiwum rodzinne) |
Pięknie grał na cymbałach, śpiewał i układał wiersze. Oto jedyny, który się zachował:
Na częstochowskim świetlickim tronie
Od wieków Mario królujesz nam,
Od wieków z Synem Boskim na łonie
Wiedziesz nas biednych do Niebios Bram.
Z tysiąca piersi do Ciebie, Panie,
Płynie codzienny błagalny głos.
Tysiące serc polskich Tobie ze łzami
swojej ojczyzny powierza los.
Wszak każdy czuje, że nas wspomoże,
Matko Wszechmocna, przyczyna Twa.
Wszak Twoja litość wielka jak morze
i mała nawet wzruszy Cię łza.
Stanisław Marcinkiewicz znał wiele piosenek i starał się je przekazać młodszym pokoleniom. Sam nauczył się grać prawdopodobnie od swojego ojca Kazimierza. Przekazał tę sztukę swojemu siostrzeńcowi Józefowi Krupskiemu, którego był ojcem chrzestnym. Zmarł 2 lutego 1949 roku. Został pochowany na cmentarzu w Rudominie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz